De zoektocht naar de perfecte trouwjurk is voor veel bruiden toch wel echt het leukste deel van alle voorbereidingen. (oké oké naast het uitzoeken en proeven van de bruidstaart dan haha) Ik vind het zelf altijd zó leuk om te horen hoe andere brides to be hun jurk hebben gevonden. Geniet jij ook van deze verhalen en ben je benieuwd hoe de zoektocht bij anderen is verlopen? Lees dan gauw verder voor de verhalen van Chloë, Jonne, Marloes, Pascalle, Robin, en Adisa.

We waren eigenlijk nog maar net een maand verloofd toen we bij Harrods in Londen naar binnen liepen. Ik wilde even naar de bruidscollectie van Needle & Thread kijken, gewoon even voor de kwaliteit. Of het iets was om volgend jaar voor terug te komen. Mijn man, toen dus mijn verloofde, mocht daarom mee naar de afdeling lopen. Maar toen we daar aankwamen was het liefde op het eerste gezicht. Precies in het midden hing ‘ie: een witte trouwjurk met roze bloemen, hooggesloten hals en lange mouwen. ‘Die vind ik mooi, daar zie ik jou in aan komen lopen,’ zei hij. Grappig, want de jurk had alles wat ik wilde.

Voor ik het wist stond ik plotseling helemaal in mijn uppie met de jurk in de paskamer. Hij paste perfect! Alsof hij voor mij was gemaakt. Iets dat ik mijn kleine maat nooit had verwacht. Ik Facetimede mijn zusjes en moeder vanuit de paskamer die het ook de ultieme Chloë-jurk (en actie) vonden. Toch vond ik het wel erg spannend om anderhalf jaar van te voren de allereerste trouwjurk die ik ooit paste zomaar te kopen.

Ik besloot om er nog een nachtje over te slapen.
Uiteraard zat de jurk de volgende dag nog net zo in mijn hoofd. Voordat we naar het vliegveld gingen dus nog een snelle stop bij Harrods. Op advies van familie nam ik nog twee andere jurken mee de paskamer in om te vergelijken, maar geen één die mij hetzelfde gevoel gaf als die eerste. Ik wist het dan ook zeker toen ik hem weer aantrok: dit is mijn jurk.

Ik stapte die middag op het vliegtuig met de grootste impulsaankoop van mijn leven. Zowel Lennart als ik vonden het helemaal niet jammer dat hij de jurk al had gezien. We vonden het juist een romantisch verhaal!

Foto’s door: Studio Memoire

Foto’s door: Esther van Geenen 

Mijn Pinterest stond vol jurken, maar niet 1 als deze! In mijn hoofd trouwde ik in een strakke jurk met heel veel kant en lange mouwen. Deze heb ik ook aangehad en het was mooi, maar ik had niet het wauw gevoel. 

Toen ik bij Bloomfeld jurken ging passen, was dit de laatste jurk die ze nog voor mij pakte. Ik kreeg hem aan en zag alleen de onderkant en zei al ”oh nee hoor, dit is niets voor mij”. Maar niets is wat het lijkt, want ik stapte de kleedkamer uit en keek in de spiegel en was compleet van slag. Dit was niet wat ik in mijn hoofd had, maar wat prachtig! Opslag verliefd op mijn Jenny Packham jurk!

Rodney had mij ook in een strakke kanten jurk verwacht maar hij zei ook dit is helemaal jou! Zijn blik en lach toen hij mij zag was echt priceless!

Foto’s door: Elinoor Veldman Photography

Bij mij is de zoektocht naar “de” perfecte trouwjurk waarschijnlijk net iets anders gegaan dan bij de meeste bruidjes. Ik heb namelijk  zelf mijn jurk ontworpen en laten maken door een klein atelier in Zeeland. Ik had precies voor ogen hoe ik mijn jurk wilde hebben; romantisch met lange mouwen, veel kant en het model moest iets tussen een A-lijn en een prinsessen model in zijn. Alles moest aansluiten op een winterse bruiloft in een kasteel en dat is naar mijn mening zeker geslaagd.

De eerste paar keer heb ik het atelier alleen met mijn moeder bezocht. Toen de jurk al echt op mijn droom jurk ging lijken was een van mijn beste vriendinnen, tevens ook bruidsmeisje erbij. Het passen van mijn jurk was een hele bijzondere, maar met name emotionele gebeurtenis. De dag na mijn bruiloft stond namelijk mijn emigratie op de kalender. Ieder bezoek aan het atelier was een stap dichterbij het verlaten van alle familie en vrienden in Nederland voor de liefde van mijn leven in Amerika.

Ik had mijn droomjurk een week voor de bruiloft in huis en kon niet wachten om het op onze grote dag te dragen. De blik in de ogen van mijn man, toen hij me voor het eerst in de jurk zag zal ik nooit vergeten.

Foto’s door: Robin Looy – Bruiloftfotografie

Op 26-08-2018 ging mijn man op zijn knieën. Bovenop de Empire State Building in New York vroeg hij DE vraag tijdens zonsondergang. Ik hoefde niet lang na te denken over het antwoord. We besloten dat 26-06-2020 DE datum werd. 22 maanden om alles voor te bereiden, dus tijd zat. 

Een week nadat wij terugkwamen uit New York kregen ik een medische tegenslag en 3 weken later weer. Mijn moeder zij dat we ergens in Arnhem trouwjurken gingen passen om mijn gedachtes te verzetten. Gewoon jurken passen om een idee te krijgen van wat ik wilde, want dat wist ik niet, op 1 ding na: niet strapless! Ik wist vooral wat ik niet wilde. Dus eind september gingen wij naar de bruidswinkel in Arnhem met z’n 2tjes, gewoon voor de lol. 

De eerste 5 jurken hadden allemaal iets wat ik niet mooi vond. De een had tule, de ander was te prinses-achtig, boven stuk niet mooi, de onderkant niet wat ik wilde, en ga zo maar door. Maar ik kwam er ook achter wat ik wel mooi vond en wat mij stond. Ik heb een maatje meer dus was vrij onzeker over wat me zou staan/passen met mijn figuur. Uiteindelijk bleek dat een open rug heel mooi stond en ik dat makkelijk kon hebben. Kant en trompet stijl/A-lijn vond ik ook erg mooi.

Toen deed ik de 6e en laatste jurk van die dag aan. Alleen maar kant, open rug, trompet stijl/A-lijn en off shoulder. Ik keek in de spiegel en wilde de jurk niet meer uit doen. Toen wist ik dat we een probleem hadden, want dit is ‘m, maar ik trouw pas over 21 maanden. 

Deze winkel had een concept wat ik liever niet wilde. Als je de jurk mooi vindt en koopt dan is de jurk die je gepast hebt letterlijk jouw jurk (wat meerderen dames dus hebben gepast). Dus dan werd de jurk meteen afgespeld en kon je de jurk 5 weken later ophalen. Ze bewaarden de jurk niet tot vlak voor de bruiloft. Dat wilde ik niet want ik had nog 21 maanden tot mijn bruiloft. 

Ik was bang dat als ik het niet zou doen ik niks meer tegen zou komen waar ik net zo verliefd op zou worden als deze maar ik wilde ook niet de jurk al 20 maanden voor de bruiloft thuis hebben hangen. Dus ik heb het merk (Sincerity) onthouden en ging opzoek naar een winkel waar ze dat merk verkochten, wel een jurk nieuw bestelden en achter hielden tot vlak voor de bruiloft. 

Ik kwam uit bij een winkel in Apeldoorn. Eind oktober 2018 had ik daar een afspraak. Ik nam mijn moeder mee en dit keer ook mijn beide oma’s en mijn schoonmoeder. Ik had maar 1 vraag: ‘Hebben jullie deze jurk?’ Hun antwoord was gelukkig ja. Ik kon de jurk alleen niet passen omdat ze de jurk alleen in maat 36 hadden. Maar dat hoefde ook niet want ik had hem al aangehad dus ik wist dat het goed was. Ik heb voor de zekerheid nog andere jurken gepast maar ze kwamen niet in de buurt van DE jurk. Dus mijn keuze was gemaakt. De off shoulder jurk van Sincerity was mijn jurk!

20 maanden voor mijn bruiloft had ik mijn jurk al. Van de ene kant was ik bang dat ik mijn jurk t.z.t. niet meer mooi zou vinden maar van de andere kant wist ik dat dit mijn jurk was. Gelukkig was ik op de dag van mijn bruiloft nog net zo verliefd op mijn jurk als de eerste keer toen ik ‘m aan had. 

Mijn tip: Ga vooral niet te vroeg! Er bestaat een kans dat je de jurk op dat moment geweldig vindt, maar er later spijt van krijgt. Ga ongeveer 8 a 10 maanden voor de bruiloft. 

Foto’s door: Photo You

Ik heb mijn trouwjurk niet gekocht, maar gehuurd. We zijn in Bosnië getrouwd, daar heb ik dan ook mijn jurk gehuurd. De winkel waar ik ben geslaagd heet Atelier Sposa , ze hebben daar echt de mooiste jurken ever! Je vindt er mooie merken als Millanova, Eva Lendel en nog veel meer.

Slechts twee weken voor ons trouwfeest ben ik gaan passen samen met mijn nicht. Ik wist gewoon dat ik in die winkel DE trouwjurk zou vinden dus ik durfde die uitdaging gaan. 

Van tevoren wist ik vrijwel zeker wat ik WEL, maar ook niet wilde. Ik wilde graag een jurk met lange mouwen, kant en hij mocht strak langs het lichaam zitten. Ik ben best tenger en klein, dus heel veel jurken staan mij niet. Denk bijvoorbeeld aan van die hele grote trouwjurken, tja daar val ik gewoon in weg. Ik wilde graag een classy en elegante look.

Toen ik mijn jurk voor het eerst aantrok, dacht ik meteen: ‘Wauw, deze staat mij zo goed’. Ik voelde me echt als een bruid, het was een heel apart moment en gevoel.

Ik ben maar 1.58m, dus alle jurken die in de winkel hingen waren veel te lang. Mijn jurk moest dus een stuk korter gemaakt worden, maar ik moest alsnog hakken aan van minimaal 10cm. Ze konden de jurk namelijk niet nog meer inkorten. Ik baalde wel dat ik zulke hoge hakken aan moest, als het aan mij lag had ik gewoon lekker sneakers aan gedaan op mijn bruiloft haha.